Bullmastiff – poznaj rasę!

Bullmastiff to duży pies, który zagrał w jednym z najbardziej kultowych filmów wszech czasów: Rocky I i II u boku swego właściciela.

Bullmastiff – najważniejsze informacje o rasie

Bullmastiff to rasa wywodząca się z Anglii, powstała ze skrzyżowania buldogów staroangielskich z różnymi typami mastifów. Dzięki tej kombinacji genów ukształtowano psa dużego i groźnie wyglądającego po mastifach oraz bojowego i wytrzymałego po buldogach.

Spokojne usposobienie bullmastiffa oraz brak gwałtownych reakcji na drobnostki sprawiają, że doskonale odnajduje się w domach z dziećmi. Nie jest to jednak pies bezwolny wobec poleceń człowieka. Przed podjęciem decyzji o zakupie warto zapoznać się z wymaganiami tej rasy i upewnić się, że jesteśmy gotowi na odpowiedzialność związaną z jej wychowaniem.

Udanej lektury!

W skrócie o rasie

Skąd pochodzi bullmastiff?

Bullmastiff to efekt skrzyżowania dwóch silnych i odważnych ras – mastifa i buldoga staroangielskiego. Początkowo był wykorzystywany głównie jako pies stróżujący i pomocnik strażników leśnych w Anglii. Miał odstraszać kłusowników, a gdy trzeba – skutecznie interweniować. Był szybki, czujny i potrafił błyskawicznie ocenić sytuację. Do tego wyróżniał się niezwykłą odpornością psychiczną i fizyczną, a jego odwaga w obronie domowników czy posesji przeszła do legendy.

Choć próby łączenia buldogów i mastifów rozpoczęły się już w XVIII wieku, to prawdziwy rozkwit rasy nastąpił w XIX wieku. Właściciele dużych posiadłości i leśnicy potrzebowali psa, który nie tylko odstraszy nieproszonych gości, ale w razie potrzeby poradzi sobie z nimi bez wahania – i bez przesadnej agresji. Tak właśnie ukształtowało się przeznaczenie bullmastiffa jako niezawodnego stróża.

Pierwszy oficjalny klub miłośników tej rasy powstał w 1920 roku, a już kilka lat później bullmastiffy trafiły do rejestrów angielskiego Kennel Clubu. Do Polski sprowadzono je po II wojnie światowej.

Co ciekawe, bullmastiffy nie tylko broniły angielskich posiadłości, ale świetnie sprawdziły się też w roli psów policyjnych oraz stróżów kopalń złota i diamentów w Afryce Południowej.

Eksterier bullmastiffa

Bullmastiff to duży molos, obdarzony ogromną siłą i wytrzymałością. Jego wygląd ma budzić respekt – taki właśnie był cel krzyżówek buldogów staroangielskich z mastifami.

To pies, którego trudno pomylić z jakąkolwiek inną rasą. Ma wyjątkową sylwetkę – masywną, zwartą, a przy tym harmonijną. Wrażenie robi nie tylko jego wielkość. Bullmastiff ma kilka cech, które naprawdę go wyróżniają.

Najbardziej charakterystyczna jest potężna, kanciasta głowa. Jej masywność podkreślają uszy w kształcie litery „V” oraz proporcjonalna kufa. Szeroka czaszka, wyraźnie zaznaczony stop i krótka, kwadratowa kufa tworzą mocny, pewny siebie profil. Co ważne, kufa powinna stanowić 1/3 długości głowy – to wzmacnia wrażenie siły, ale też harmonii. Złamane uszy, osadzone wysoko i szeroko na poziomie potylicy, dodatkowo podkreślają kanciasty kształt głowy, co jest szczególnie pożądane u idealnie zbudowanych osobników.

Bullmastiff to pies, który łączy wygląd gladiatora z elegancją i spokojem. Masywna budowa, harmonijne proporcje i wyraziste rysy sprawiają, że wyróżnia się w tłumie. Przypomina niemal żywy posąg – symbol siły i równowagi.

Według wzorca rasy każda część ciała psa powinna charakteryzować się następującymi cechami:

• Głowa: Duża, masywna i mocno zbudowana, kanciasta.
• Czaszka: Szeroka, głęboka i kwadratowa. Zmarszczki ujawniają się tylko wtedy, gdy pies jest czymś zainteresowany.
• Kufa: Krótka i szeroka, o prostokątnym, tępym zakończeniu. Zachowuje równą szerokość aż do nosa.
• Nos: Szeroki, z dobrze rozwartymi nozdrzami. Nie zadarty ani nieopadający.
• Oczy: Ciemne lub orzechowe, średniej wielkości, osadzone szeroko. Jasne oczy są niepożądane.
• Uszy: Małe, w kształcie litery V, ciemniejsze niż sierść. Osadzone wysoko i szeroko.
• Szyja: Mocno umięśniona, lekko łukowata. Gruba niemal jak głowa.
• Tułów: Zwarty, silny i dobrze związany. Szeroka klatka piersiowa, mocne lędźwie i prosty grzbiet.
• Ogon: Gruby u nasady, zwężający się ku końcowi. Noszony prosto lub lekko zgięty, nie może być skręcony.
• Kończyny przednie: Proste, mocne i szeroko rozstawione. Łapy zwarte, typu kociego, z ciemnymi pazurami.
• Kończyny tylne: Silnie umięśnione, z dobrze zbudowanymi udami i umiarkowanymi kątami stawów. Również zakończone mocnymi, kocimi łapami.
• Chód: Pewny i zdecydowany. Harmonijny ruch bez krzyżowania nóg. Pies porusza się płynnie i z wyczuciem.

Zachowanie i charakter

Bullmastiff to pies o imponującej sile i zdecydowanej postawie, a jednocześnie pełen spokoju i opanowania. Mimo swojej masywnej sylwetki nie jest ani ociężały, ani przysadzisty – to aktywny, czujny i wytrzymały towarzysz, który doskonale odnajduje się w codziennym życiu u boku rodziny.

Choć ma silny instynkt stróża, działa bez niepotrzebnej agresji. To cichy obserwator, który w razie zagrożenia potrafi skutecznie zareagować – nie poprzez gryzienie, ale przez powalenie intruza na ziemię i unieruchomienie go do czasu przybycia właściciela i wydania komendy odwołującej. Gości wita w towarzystwie opiekuna, ale wobec obcych pozostaje czujny – bez problemu odróżnia przyjaciół od potencjalnych zagrożeń.

Dobrze wychowany molos jest łagodny i potrafi żyć w zgodzie z innymi zwierzętami. Jest oddany, wierny i silnie przywiązuje się do całej swojej ludzko-zwierzęcej rodziny. Choć nie wymaga bardzo intensywnego ruchu, lubi spacery i kontakt z otoczeniem.

To zrównoważony, pewny siebie i swojej siły pies. Idealny dla osób, które szukają wiernego stróża i opiekuńczego przyjaciela w jednym.

Bullmastiff w domu z dziećmi

Warunkiem dobrego współżycia psa z dziećmi jest odpowiednia socjalizacja i wychowanie szczeniaka. Bullmastiff to pies z natury spokojny i zrównoważony. Ma wysoki próg pobudliwości, co oznacza, że nie reaguje nerwowo na każdy hałas czy zamieszanie, jakie często towarzyszy dzieciom. Wobec maluchów bywa bardzo opiekuńczy i łagodny, a jego mocna budowa sprawia, że nie jest delikatny jak porcelana — nie wystraszy się przypadkowego szarpnięcia czy głośnego śmiechu.

Jednak ze względu na swoją wielkość i siłę, trzeba zapewnić obu stronom bezpieczeństwo i własną przestrzeń. Dorosły musi zadbać o naukę dzieci w tym zakresie, aby wiedziały, jak się z nim obchodzić. To rodzic jest odpowiedzialny za nadzór nad wspólną zabawą i naukę zasad, które w niej obowiązują.

Bullmastiff a inne zwierzęta domowe

Molos w typie mastifa nie jest z natury konfliktowy, agresywny ani lękliwy. Jednak, podobnie jak w przypadku relacji z dziećmi, kluczowe znaczenie ma odpowiednie wychowanie i socjalizacja szczeniaka. Jeśli młody pies ma regularny kontakt z innymi czworonogami oraz mniejszymi zwierzętami, zazwyczaj nie sprawia problemów w dorosłym życiu. Dobrze prowadzony bullmastiff, wychowany w spokoju i konsekwencji, potrafi żyć w zgodzie z kotem czy mniejszym psem, otaczając je opieką podobnie jak ludzi.

Jak pielęgnować bullmastiffa?

Rasa ta ma krótką, twardą i przylegającą sierść, która nie jest wymagająca w pielęgnacji. Nie oznacza to jednak, że gładkowłosy pies nie potrzebuje jej wcale. Wyczesywanie sierści bullmastiffa powinno odbywać się 1–2 razy w tygodniu, najlepiej za pomocą gumowej rękawicy lub szczotki z twardym włosiem. Zabieg ten pozwala usunąć wypadającą szczecinę, która często wbija się w domowe tekstylia i jest trudna do usunięcia.

Twardy włos może z czasem zmatowieć i stać się podatny na uszkodzenia, dlatego przed czesaniem warto użyć odżywki o właściwościach wzmacniających. Ta sama zasada dotyczy kąpieli i stosowanych podczas nich środków myjących. Szampony regenerujące i podkreślające naturalny kolor sierści będą najlepszym wyborem dla tej rasy.

Szczególną uwagę należy poświęcić oczom bullmastiffa — ze względu na skłonność do dziedzicznych chorób w ich obrębie, wymagają one regularnej kontroli.

Wychowanie i opieka

Bullmastiff to pies z charakterem: odważny, inteligentny i bardzo lojalny. Wymaga wychowania opartego na konsekwencji, cierpliwości i wzajemnym szacunku. Źle znosi krzyki i niesprawiedliwość, jest wrażliwy na ton głosu, a strach czy nerwowość okazywana psu niestety tylko potęguje jego upór. Dlatego kluczem do wychowania bullmastiffa jest spokój, zrównoważenie i jasne zasady.

Monotonia to wróg w nauce i treningu tego psa. Zajęcia muszą być dla olbrzyma ciekawe, zróżnicowane, ale niezbyt długie, bo go to męczy, nudzi i zniechęca do nauki.

Tak jak w przypadku innych dużych psów, opiekunem bullmastiffa powinna być osoba dysponująca siłą fizyczną, rzeczowa i autorytarna. Wychowanie oparte na agresji czy celowym pobudzaniu psa do ataku może doprowadzić do impulsywności i nieprzewidywalności psa.

Zdrowie

Bullmastiff to pies odporny na niekorzystne warunki pogodowe – deszcz czy chłód nie stanowią dla niego problemu. Jednak ze względu na szeroką szparę powiekową może być podatny na różne schorzenia oczu, takie jak podwinięcie powieki (entropium), tzw. „oko diamentowe” (połączenie entropium i ektropium), podwójny rząd rzęs (distichiasis), jaskra czy dysplazja siatkówki.

Suki tej rasy mogą być również narażone na hiperplazję pochwy, czyli przerost błony śluzowej pochwy, co ma podłoże genetyczne.

Jak wiele dużych ras, bullmastiffy są podatne na dysplazję stawu biodrowego, wrodzone zwichnięcie stawu biodrowego oraz kulawizny kończyny miednicznej spowodowane przetrwaniem przedniego więzadła krzyżowego.

Ile żyje bullmastiff?

Przy odpowiedniej opiece bullmastiff może dożyć nawet 10 lat. Kluczowe znaczenie mają regularne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii, które pozwalają na wczesne wykrycie ewentualnych problemów zdrowotnych i znacząco wpływają na dobrostan oraz długość życia psa.

Coroczne badania profilaktyczne, takie jak morfologia i biochemia krwi, badanie moczu, kału oraz kontrola stanu uzębienia, skóry i sierści, umożliwiają monitorowanie ogólnego stanu zdrowia pupila. W przypadku psów starszych lub ras predysponowanych do określonych schorzeń, zaleca się również wykonanie badań obrazowych, takich jak USG jamy brzusznej czy EKG serca.

Jak karmić bullmastiffa?

Bullmastiff, aby osiągnąć pełnię masy i siły, powinien być odpowiednio żywiony. Duży pies to także większe wydatki na karmę, która – podobnie jak profilaktyka zdrowotna – ma bezpośredni wpływ na długość jego życia. Na każdym etapie rozwoju bullmastiff wymaga jakościowego podejścia do diety.

Szczenięta bullmastiffa potrzebują karmy przeznaczonej dla ras dużych, z odpowiednim stosunkiem wapnia do fosforu, aby ich kości rozwijały się prawidłowo. Dorosłe psy powinny otrzymywać pokarm o umiarkowanej kaloryczności, ponieważ mają tendencję do przybierania na wadze, zwłaszcza gdy są karmione bez ograniczeń. Dodatkowo bullmastiffy są podatne na skręt żołądka – dlatego dzienną porcję warto podzielić na 2–3 mniejsze posiłki i unikać aktywności zaraz po jedzeniu.

Dobra sucha karma dla ras dużych to najprostsza, bezpieczna i najbardziej ekonomiczna opcja. Dla bardziej zaangażowanych opiekunów polecana jest dieta BARF, ale jej stosowanie wymaga konsultacji ze specjalistą ds. żywienia. To konieczne, by zapewnić psu prawidłowe zbilansowanie wszystkich niezbędnych składników odżywczych.

Cena bullmastiffa z hodowli

Cena szczenięcia bullmastiffa w Polsce zazwyczaj waha się od około 6000 zł do 8000 zł. Przed podjęciem decyzji o zakupie warto dokładnie zapoznać się z hodowlą, sprawdzić opinie innych nabywców oraz upewnić się, że wszystkie psy w hodowli mają wykonywane niezbędne badania zdrowotne.

Ciekawostki o bullmastiffie

• Najsławniejszym bullmastiffem był Butkus, pies Sylvestra Stallone’a, który zagrał w filmie Rocky.