Kot szkocki zwisłouchy – poznaj rasę!

Kot szkocki zwisłouchy waży średnio 3–6 kg. To rasa, która charakteryzuje się małymi, zaokrąglonymi uszami. Nie jest to kot uznany przez FIFe.

Kot szkocki zwisłouchy

Kot zwisłouchy to pochodząca ze Szkocji rasa o średnich rozmiarach i charakterystycznych oklapniętych uszach. Koty te nie są uznawane przez FiFe ponieważ standard rasy opiera się na celowym powielaniu wad rozwojowych, utrudniających normalne funkcjonowanie kota w wyniku deformacji stawów, kości i chrząstek.

Zanim zdecydujesz się na zakup tego nietypowego kota, koniecznie przeczytaj nasz artykuł, w którym na podstawie literatury przygotowaliśmy informacje m.in. o charakterze, kondycji zdrowotnej oraz pielęgnacji tych kotów.

Podstawowe informacje o rasie

Kraj pochodzenia: szkocki zwisłouchy pochodzi z Wielkiej Brytanii i jest krzyżówką kotów amerykańskich krótkowłosych i kotów brytyjskich krótkowłosych z kotami szkockimi, posiadającymi gen wywołujący osteochondrodysplazję.

• Waga: to koty średniej wielkości, ważą od 3 do 6 kg.
• Umaszczenie: występują wszystkie odmiany kolorystyczne oprócz liliowej, czekoladowej i syjamskiej.
• Sierść: może występować zarówno w szacie krótkowłosej, jak i długowłosej. Sierść jest gęsta, miękka i sprężysta.
• Ogon: średniej długości, gruby u podstawy.
• Uszy: szeroko rozstawione, złamane w różnym stopniu (lekkim – I stopień, średnim – II stopień, leżące na głowie – III stopień) lub normalne.

Wygląd kota zwisłouchego

Kot szkocki zwisłouchy, zwany też foldem, to średniej wielkości zwierzak o harmonijnie zaokrąglonej budowie i średnio mocnym kośćcu. Jego głowa jest okrągła, z wyraźną, mocną szczęką i brodą. Charakterystyczne są poduszeczki wibrysów, które dodają kufie łagodności. Nos jest krótki, szeroki i lekko zaokrąglony, z delikatnym wcięciem na wysokości oczu. Uszy to znak rozpoznawczy tej rasy – małe, skierowane do przodu lub w dół, przypominają czapeczkę, co podkreśla zaokrągloną czaszkę. Uszy mają zaokrąglone końcówki. Oczy są duże, o łagodnym wyrazie i okrągłym kształcie, a ich kolor współgra z barwą futra.

Ciało jest zwarte, średniej wielkości, z mocnymi barkami i szerokim zadem. Nogi są proporcjonalne do ciała, o średniej grubości, zakończone okrągłymi łapkami. Ogon średniej długości lub długi, gruby u podstawy, elastyczny i lekko zwężający się na końcu.

Historia pochodzenia szkockiego folda

W latach 60. XX wieku na farmie w Tayside w Szkocji William Ross odkrył niezwykłą kotkę o zgiętych uszach. Zafascynowany jej wyglądem, postanowił wraz z żoną rozpocząć hodowlę tej nietypowej rasy. Kotka, nazwana Susie, wkrótce urodziła dwa kocięta z podobnie zwisłymi uszami, co zapoczątkowało rozwój rasy szkockich zwisłouchych kotów.

Aby zapewnić zdrowie przyszłym pokoleniom, foldy zaczęto krzyżować z brytyjskimi kotami krótkowłosymi. Niestety, rasa napotkała problemy – niektóre koty miały pogrubione kończyny, sztywny ogon i deformacje stawów. Z powodu tych wad rozwojowych organizacje rejestrujące zakazały ich wystawiania. Brytyjscy hodowcy, zdeterminowani, by poprawić stan zdrowia rasy, zaczęli rejestrować swoje koty za granicą i kontynuowali prace nad doskonaleniem genetyki.

Obecnie szkockie zwisłouche krzyżuje się głównie z brytyjskimi i amerykańskimi kotami krótkowłosymi, a także z osobnikami o prostych uszach, które rodzą się w miotach foldów. Dzięki temu udało się zachować wyjątkowy wygląd tych kotów i jednocześnie poprawić ich zdrowie.

Jaki charakter ma kot szkocki zwisłouchy?

Koty szkockie zwisłouche to prawdziwe oazy spokoju. Są ciche, miłe i łatwe w wychowaniu, co zawdzięczają swojej inteligencji i podatności na naukę. Uwielbiają zabawy i są wesołe, a jednocześnie bardzo przywiązują się do ludzi. Zazwyczaj wybierają jedną osobę w domu, którą darzą szczególnym zaufaniem.

To koty delikatne i uległe, więc nie mają skłonności do dominacji, nawet w obecności innych zwierząt. Bez problemu dogadują się z psami, zwłaszcza jeśli wychowują się razem od małego. Trudno je zdenerwować, dzięki czemu świetnie odnajdują się w dynamicznych, tętniących życiem rodzinach. W sytuacjach stresowych wolą się wycofać, niż reagować agresywnie – pazurów używają tylko w ostateczności.

Są dyskretne i nie narzucają się ze swoim towarzystwem. Ich spokojny głos słychać niezwykle rzadko, a potrzeby zgłaszają w subtelny sposób. To idealne koty dla osób ceniących harmonię i łagodność w relacjach ze zwierzętami.

Zachowanie: czy szkocki fold potrzebuje dużo ruchu? 

Koty szkockie zwisłouche nie potrzebują dużej ilości ruchu, ponieważ są raczej spokojne z natury. Lubią się bawić i chętnie angażują się w aktywności, które zapewnią im rozrywkę, ale nie są to koty nadmiernie energiczne czy wymagające intensywnej aktywności fizycznej. Wystarczy im umiarkowana dawka zabawy – np. zabawki, wędki czy wspólne chwile z opiekunem – aby zaspokoić ich potrzeby ruchowe.

Zdrowie: jakiej opieki potrzebuje ten kot?

Tylko stała, regularna opieka może zapewnić Twojemu kotu długie życie w dobrym zdrowiu. Pamiętaj, by skonsultować z lekarzem weterynarii stały plan odrobaczeń i ochrony przed pasożytami zewnętrznymi, takimi jak pchły i kleszcze. Dobrym podejściem jest również zaplanowanie stałych wizyt kontrolnych dla swojego kota u lekarza weterynarii – przynajmniej raz w roku. Jeżeli planujesz hodowlę kotów szkockich zwisłouchych, to pamiętaj, że nie wolno krzyżować ze sobą kotów, u których ujawnił się gen odpowiadający za oklapnięte uszy.

Ile żyje szkocki fold?

Koty szkockie zwisłouche żyją od 12 do 14 lat.

Najczęściej występujące choroby

Standard rasy kota szkockiego zwisłouchego oparty jest o zaburzenia genetyczne, powodujące deformacje w wyglądzie kota. Najczęściej występującą deformacją u tych kotów jest osteochondrodysplazja. To gen dominujący, powodujący deformację stawów, kości i chrząstek w wyniku czego kot ma zdeformowane chrząstki m.in. uszu, nosa, ale także stawy i kości. Według  Federation Internationale Feline celowe utrwalanie i powielanie tego genu u kotów rasowych jest niedopuszczalne.

Badania

Koty szkockie zwisłouche powinny regularnie odwiedzać weterynarza, szczególnie w celu kontroli układu kostno-stawowego. Badanie stawów, przegrody nosowej i kręgosłupa jest kluczowe, aby wykryć ewentualne wady postawy lub problemy z poruszaniem czy oddychaniem na wczesnym etapie. Jeśli zauważysz u kota trudności w chodzeniu, oznaki bólu lub ograniczoną ruchomość, warto skonsultować się z weterynarzem, który może zlecić bardziej szczegółowe badania diagnostyczne. Regularna opieka pozwala zadbać o zdrowie kota i zapobiegać poważniejszym problemom.

Pielęgnacja: czy pielęgnacja tego kota jest czasochłonna?

Pielęgnacja kotów szkockich zwisłouchych nie jest uciążliwym zadaniem – zwłaszcza, gdy chodzi o koty krótkowłose. W ich przypadku wystarczy wyczesać sierść raz w tygodniu, by usunąć martwy włos i nie dopuścić do powstawania kul włosowych, podczas samooczyszczania. Długowłose koty tej rasy, znane jako foldy górskie, potrzebują nieco więcej uwagi – ich sierść warto czesać kilka razy w tygodniu, by uniknąć kołtunów i utrzymać ją w dobrej kondycji.

Pielęgnacja sierści to jednak nie wszystko. Jeżeli kot tej rasy nie ma zwyczaju drapania, to pamiętaj o skracaniu jego pazurów. Stałym elementem pielęgnacji powinien być również przegląd stanu uszu i zębów. Kot przyzwyczajany do takiej opieki od kocięcia nie będzie raczej stwarzał problemów, podczas rutynowych zabiegów pielęgnacyjnych.

Ile kosztuje kot szkocki zwisłouchy?

Cena kota szkockiego zwisłouchego z hodowli wynosi zwykle od 2500 do 3000 zł. Niekiedy jednak zdarzają się osobniki o nietypowym umaszczeniu, które mogą kosztować nawet 5000 zł. Ostateczna cena kota tej rasy zależy również od poziomu opieki, jaką nad kociętami roztacza hodowca. Rodzaj i jakość karmy, jaką karmiony jest kot; częstotliwość zabiegów pielęgnacyjnych; kontrola procesu socjalizacji to czynniki, które warunkują cenę sprzedaży kociąt.

Ile kosztuje utrzymanie kota miesięcznie*?

*Podane ceny to średnie szacunki na podstawie cen artykułów i usług znalezionych w popularnych sklepach internetowych. Mogą się różnić w zależności od daty weryfikacji.

Hodowla: Gdzie kupić szkockiego folda

Kot szkocki zwisłouchy nie jest uznawany przez FIFe i CFA. Mimo wszystko w Polsce istnieją hodowle kotów tej rasy, zarejestrowane w innych związkach – między innymi z tego powodu, podczas zakupu tego kota z hodowli należy bardzo dokładnie sprawdzić, w jakich warunkach żyje miot oraz jaka jest kondycja zdrowotna kociąt. 

Osobista wizyta przedzakupowa w wybranej hodowli wydaje się w tym przypadku koniecznym minimum. Pamiętaj, że przed podjęciem ostatecznej decyzji warto umówić się na spotkanie z kilkoma hodowcami, by móc porównać warunki, w jakich żyją kocięta. Podczas spotkań zwróć uwagę, czy hodowcy starają się dowiedzieć czegoś więcej na temat Twojego doświadczenia oraz warunków, jakie będą miały kocięta w nowym domu. Jeżeli hodowca nie wykazuje zainteresowania miejscem, w jakie trafią koty z jego hodowli, to również warto wziąć to pod uwagę przed zakupem kota.

Wskazane jest, by kocięta nie były odbierane z hodowli przed ukończeniem 12. tygodnia życia. Do tego czasu powinny już przejść odstawienie dietetyczne oraz wstępną socjalizację z rodzeństwem i pod opieką matki.

Każdy kot opuszczający hodowlę powinien przejść przynajmniej dwie serie obowiązkowych szczepień oraz poprzedzające je odrobaczenia. Informacje te powinny być wpisane do książeczki zdrowia, którą nowy opiekun powinien otrzymać od hodowcy.

Ponadto kocięta z miotu powinny zostać przebadane pod kątem FIV (koci HIV) oraz FeLV (białaczka) – warto poprosić hodowcę o pokazanie wyników tych badań.