Kleszcze to pasożyty, które są poważnym zagrożeniem dla psów, ponieważ przenoszą różnorodne bakterie, wirusy, pierwotniaki i nicienie. Mogą prowadzić do rozwoju wielu groźnych chorób odkleszczowych u naszych czworonogów, których nie można lekceważyć! Choroby odkleszczowe, takie jak babeszjoza, borelioza, erlichioza czy anaplazmoza, są nie tylko trudne w leczeniu, ale także niebezpieczne, jeśli zostaną zlekceważone.
Babeszjoza
Babeszjoza to jedna z najczęściej występujących chorób odkleszczowych, która dotyka psy na całym świecie. Wywołują je pierwotniaki Babesia canis i Babesia gibsoni, a jej nosicielami są najpowszechniejsze gatunki kleszczy w Polsce – Ixodes ricinus, Dermacentor reticulatus oraz Rhipicephalus sanguineus.
Przebieg schorzenia jest podobny u wszystkich zwierząt. Babeszjoza prowadzi do uszkodzenia czerwonych krwinek poprzez ich rozpad i hemolizę, a także do zaburzenia krzepliwości krwi. W odpowiedzi na infekcję organizm wytwarza przeciwciała, które mogą atakować zdrowe erytrocyty, zwłaszcza te znajdujące się w pobliżu wątroby i śledziony. Dodatkowo powstają kompleksy immunologiczne, które odkładają się w różnych tkankach m.in. w nerkach, stawach, siatkówce oka i skórze. Prowadzi to do zaburzenia ich funkcjonowania.
Do zakażenia babeszjozą dochodzi w ciągu 24-27 godzin od momentu, w którym kleszcz zaczyna żerować na swym żywicielu, a objawy choroby mogą pojawić się od kilku dni do nawet trzech tygodni.

Objawy babeszjozy u psów mogą obejmować:
- apatię,
- utratę apetytu,
- wymioty,
- biegunkę,
- gorączkę,
- zmianę barwy moczu na czerwony lub czerwono-brunatny,
- problemy z oddawaniem moczu,
- powiększenie węzłów chłonnych,
- zażółcenie skóry, spojówek, okolic pach i pachwin,
- bladość błon śluzowych.
Jeśli zauważysz u swojego pupila którykolwiek z powyższych objawów, niezwłocznie skontaktuj się z weterynarzem!
Leczenie babeszjozy polega na eliminacji pierwotniaków z erytrocytów. Zaleca się również podanie kroplówek z witaminami z grupy B, żelazem oraz glikokortykosteroidami. W niektórych przypadkach lekarze stosują także inne leki i antybiotyki.
Borelioza
Borelioza, wywoływana przez bakterie Borrelia burgdorferi, B. afzelli i B. garinii, to kolejna powszechna choroba odkleszczowa dotykająca psy. Pierwsze symptomy mogą pojawić się u nich dopiero po 2-5 miesiącach od zakażenia.
Objawy boreliozy u psów mogą obejmować:
- gorączkę,
- utratę apetytu,
- pogorszenie samopoczucia,
- ataki padaczkowe,
- porażenie nerwu twarzowego lub niedowład kończyn,
- zapalenie opon mózgowych (w niektórych przypadkach).
Najczęstszymi powikłaniami są:
- zapalenie nerek,
- spadek masy ciała,
- wymioty,
- obrzęki kończyn.
Leczenie boreliozy polega na przeprowadzeniu około 4-tygodniowej antybiotykoterapii. Dodatkowo mogą zostać zastosowane środki przeciwzapalne oraz leki wspomagające funkcjonowanie wątroby i nerek.
Erlichioza
Erlichiozę u psów wywołują patogeny atakujące płytki krwi. Jednakże choroba ta występuje u nich sporadycznie. Pasożyty (riketsje) rozchodzą się po całym organizmie zwierzaka, powodując: upośledzenie szpiku kostnego, spadek ilości płytek krwi, a w konsekwencji krwotoki.
Pierwsze objawy można zauważyć około 7 dni po zakażeniu i są to:
- apatia,
- osłabienie,
- gorączka.
W późniejszym czasie mogą pojawić się również:
- spadek masy ciała,
- krwawienia z błon śluzowych,
- wypływ śluzowo-ropny z nosa,
- powiększenie węzłów chłonnych,
- powiększenie śledziony.
Czasami mogą wystąpić także: zapalenia stawów, drgawki, porażenia, a także wymioty i biegunka. Diagnoza Erlichiozy opiera się głównie na badaniach krwi.

Anaplazmoza
Anaplazmoza jest schorzeniem, które rozpoznawalne jest stosunkowo od niedawna. Wywołana jest przez dwa rodzaje drobnoustrojów – Anaplasma phagocytophilum, która atakuje granulocyty oraz Anaplasma platys, która wpływa na płytki krwi. Przenoszone są one przez popularne w Polsce kleszcze z rodziny Ixodes.
Objawy anaplazmozy u psów to między innymi:
- senność,
- utrata apetytu,
- gorączka,
- powiększenie węzłów chłonnych,
- niedokrwistość,
- małopłytkowość,
- problemy z chodzeniem,
- ból mięśni,
- biegunka i wymioty,
- zaburzenia oddechowe, takie jak duszność i kaszel,
- zaburzenia krzepnięcia krwi i krwawy mocz (sporadycznie).
Objawy mogą pojawić się około 1-2 tygodnie po zakażeniu.
Diagnoza anaplazmozy jest podobna do diagnozy innych chorób odkleszczowych i opiera się na badaniu krwi. Dodatkowo wykonuje się rozmaz krwi, aby sprawdzić obecność wtrętów w białych krwinkach.
Leczenie polega na długotrwałej antybiotykoterapii trwającej około miesiąca, a także na podaniu środków przeciwzapalnych i witamin. W ostrych przypadkach może być konieczna transfuzja krwi i podanie preparatów krwiotwórczych.
Opisane choroby to tylko część zagrożeń, które mogą dotknąć nasze czworonogi. Dlatego tak ważne jest stosowanie profilaktyki, zwłaszcza wiosną, gdy kleszcze zaczynają aktywnie atakować. Ochrona naszych zwierząt odpowiednimi preparatami pomoże zadbać o ich zdrowie i życie.