Kot perski to duży, masywny kot o puszystej sierści i spłaszczonym pysku. Persy mają spokojny i łagodny charakter, nie przepadają za hałasem i zamieszaniem.
Pers – opis rasy kota
Persy to duże, mogące ważyć nawet 7 kg koty o krępej budowie i masywnym ciele. Przedstawiciele tej rasy mają okrągłą, dużą głowę o skróconym nosie i pełnych policzkach. Oczy kota perskiego są okrągłe, duże i szeroko rozstawione, a uszy małe i zaokrąglone na końcach. Sierść kota tej rasy jest długa, gęsta i trochę odstająca od tułowia, z obfitym podszerstkiem.
Persy mogą występować w niemal wszystkich umaszczeniach – śnieżnobiałym, rudym, pręgowanym, czarnym, szylkretowym… Również ich oczy mogą mieć różne kolory. Wśród kotów tej rasy zdarzają się także osobniki mogące mieć jedno oko niebieskie i jedno brązowe.
Charakter kota perskiego
Koty perskie są ciche, spokojne i zrównoważone. Od szalonych gonitw po mieszkaniu, skakania po szafkach czy wspinania się na drapak wolą leniwe przechadzanie się po domu i wylegiwanie na fotelu. Lubią, gdy opiekun poświęca im uwagę i są przyjacielsko nastawione nawet do obcych osób, jednak nie przepadają za zbytnią natarczywością i mogą stresować się odwiedzinami głośnych gości.
Persy to doskonałe koty dla osoby samotnej lub starszej. Mogą też sprawdzić się jako towarzystwo dla spokojnych, starszych dzieci, które będą umiały uszanować przestrzeń osobistą zwierzaka.
Jak dbać o persa?
Koty rasy pers nie są zbyt absorbujące, choć wciąż wymagają uwagi ze strony opiekuna. Mimo raczej „naziemnej” natury kota, opiekun powinien zapewnić pupilowi drapak i skrytki na wysokości, by zwierzak mógł schować się, gdy będzie chciał odpocząć od domowników. Persy potrzebują także codziennej dawki zabawy, choć nie będzie ona tak energiczna, jak w przypadku innych mruczków. Dobrą rozrywką dla kota tej rasy będzie także oglądanie świata przez okno, dlatego ważne jest umieszczenie posłania na parapecie okiennym.
Zdrowie, żywienie i pielęgnacja kota perskiego
Koty perskie narażone są na kilka problemów zdrowotnych, które wynikają przede wszystkim z ich charakterystycznie skróconego pyska i dużej głowy. Dotyczą one przede wszystkim:
- trudności z oddychaniem, szczególnie po wysiłku,
- problemów z oczami, które mogą nadmiernie łzawić i są podatne na urazy i infekcje,
- wad ukształtowania zgryzu, które mogą utrudniać pobieranie pokarmu,
- problemów skórnych w okolicy pyska – w fałdkach mogą zbierać się drażniące zanieczyszczenia zwiększające ryzyko zakażeń bakteryjnych.
Dodatkowo persy mogą cierpieć na wrodzoną wielotorbielowatość nerek, a białe koty o niebieskich oczach są narażone na głuchotę. Ze względu na ryzyko wystąpienia takich chorób, kocięta tej rasy należy kupować wyłącznie w hodowlach zrzeszonych w FIFe – odpowiedzialni hodowcy dbają o to, by dopuszczać do rozrodu wyłącznie zdrowe koty, które nie przekażą potomstwu wadliwych genów. Oczywiście nie znaczy to, że pers z dobrej hodowli nigdy nie zachoruje, jednak prawdopodobieństwo wystąpienia wad wrodzonych będzie znacznie niższe, niż w przypadku kociąt kupionych z pseudohodowli. Stan zdrowia kota należy kontrolować co najmniej raz w roku, zabierając zwierzaka na profilaktyczne badania krwi i moczu.
Koty perskie mogą mieć skłonność do nadwagi, dlatego wymagają ostrożnego dawkowania karmy i codziennego motywowania do aktywności fizycznej. Spłaszczony pysk persa może utrudniać mu jedzenie, dlatego karmę należy podawać w szerokich, płaskich miskach z niezbyt wysokim brzegiem. Karma dla kota tej rasy musi być zbilansowana i dostosowana do wieku, stanu zdrowia i trybu życia zwierzaka.
Długa, puszysta sierść kota perskiego wymaga dość czasochłonnej pielęgnacji. Opiekun musi ją codziennie szczotkować, by nie dopuścić do tworzenia się kołtunów. Szczególną uwagę należy zwrócić na kryzę, portki i ogon kota – tam najczęściej powstają filce, których później nie da się rozczesać. Konieczne jest także regularne sprawdzanie stanu oczu i uszu oraz przycinanie zwierzakowi pazurów.
Podstawowe informacje o rasie kot perski
- Długość życia persa – nawet do 17 lat.
- Waga kota perskiego – od 3,5 kg do 7 kg.
- Rodzaj sierści – długa, gęsta, z puszystym podszerstkiem.
- Charakter persa – spokojny, przyjazny, łagodny.
- Najczęstsze choroby u persów – problemy z oddychaniem, oczami i zębami, wielotorbielowatość nerek.
Chcesz zgłębić się w tematykę innych kocich ras? Koniecznie zajrzyj na naszą pupilovą stronę!
