Owczarek szetlandzki (sheltie) to wyjątkowy pies o dość żywiołowym temperamencie. Lubi długie spacery, psie sporty czy zabawy na świeżym powietrzu. Jego urok osobisty sprawia, że ma on swoich miłośników zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych.
Sheltie – opis rasy
Owczarek szetlandzki to pies niedużych rozmiarów. Jego wysokość w kłębie to maksymalnie 40 cm, a waga waha się między 7 a 10 kg. Suszki są nieco mniejsze i ich rozmiary w kłębie sięgają do 39 cm. Sheltie ma dość proporcjonalną sylwetkę. Przedstawiciel tej rasy ma długie, twarde i dość proste włosy okrywowe oraz miły w dotyku, krótki i gęsty podszerstek. Długie włosy znajdują się głównie na szyi, na tylnej części przednich nóg, na całej powierzchni przednich kończyn i na ogonie. Uwagę zwraca głównie obfita szyja i puszysty ogon. Uroku dodają mu oklapnięte i puchate uszy.
Jeżeli chodzi o kolor umaszczenia owczarka szetlandzkiego, to istnieje sześć typów kolorystycznych, które są zgodne ze wzorcem rasy. Wśród nich znajdziemy takie pozycje, jak sable (biel połączona z intensywnym złotym odcieniem), tricolor (połączenie czarnego, białego i brązowego), darksable (biel z odcieniem ciemnego mahoniu) czy Blue Merle (srebrnoszary z dodatkiem czarnych plamek lub marmurkiem. Dodatkowo przedstawiciel rasy sheltie może również mieć umaszczenie w kolorze czarno-białym lub czarno-podpalanym. To ostatnie uważane jest za wymarłe.
Charakter i osobowość psa rasy sheltie – co go wyróżnia?
Owczarek szetlandzki obecnie należy do grupy psów pasterskich i zaganiających. W przeszłości był psem zagrodowym i stróżującym. Jego przodkowie przybyli na wyspy Szetlandy między 700 a 800 rokiem. Najprawdopodobniej sprowadzili ich tam wikingowie. Na przełomie XIX i XX wieku owczarek szetlandzki wzbudził zainteresowanie w Wielkiej Brytanii i tam też po raz pierwszy postanowiono stworzyć nową rasę. W 1908 roku w Lerwick, w jednej z największych wysp archipelagu Szetlandów, powstał nawet Shetland Collie Club. W 1914 roku zmienił on nazwę na English Shetland Sheepdog Club.
Sheltie to pies pełen energii i ochoty do zabawy. Uwielbia ruch na świeżym powietrzu. Doskonale odnajdzie się podczas uprawiania psich sportów, takich jak agility, flyball, obedience, dog dancing czy disc dogging. Dzięki temu nie tylko sprawisz radość swojemu psu, ale również wzmocnisz swoją więź z pupilem i zbudujesz wzajemne zaufanie. Dobrym rozwiązaniem jest również psie przedszkole, które będzie miejscem socjalizacji naszego psa z innymi ludźmi, zwierzętami czy różnymi niespodziewanymi sytuacjami. Co ciekawe, sheltie podczas spacerów raczej będzie trzymał się opiekuna, jednak jego uwagę może przykuć nadlatujący ptak, człowiek na rowerze czy nawet samochód. Jeżeli chcemy uniknąć nieprzyjemnej sytuacji i widoku naszego pupila pędzącego za uciekającym gołębiem czy innym zwierzęciem, lepiej trzymajmy go na smyczy. Zwłaszcza w miejscach zatłoczonych i ruchliwych.
Owczarek szetlandzki to również bardzo rodzinny, wesoły i wrażliwy pies. Ma dość pogodne usposobienie, dobrze dogaduje się z dziećmi, z innymi zwierzętami domowymi. Jest łagodny i tolerancyjny. Jednak pomimo swojego temperamentu warto być czujnym i podczas zabawy z psem obserwować nasze kilkuletnie pociechy. Jak większość czworonogów, nie lubi on agresywnych i niedelikatnych zachowań. Wyróżnia go również bardzo głośny szczek. Dlatego nawet szczeniaka sheltie warto uczyć zachowywania spokoju i przerwania szczekania na komendę. Im wcześniej zaczniemy szkolenie naszego psa, tym lepiej.
Zdrowie, żywienie i pielęgnacja przedstawiciela rasy sheltie
Pomimo swojej długowieczności i dość dobrej odporności na wiele chorób, owczarek szetlandzki ma skłonności do kilku schorzeń charakterystycznych dla tej rasy. Wśród nich warto wymienić:
- choroby genetyczne oczu: anomalia oka collie (CEA), postępujący zanik siatkówki (PRA), dystrofia rogówki (CD), zaćma;
- niezbyt często zdarza się dysplazja stawów biodrowych i łokciowych czy choroby nerek;
- u szczeniąt i małych psów może zdarzyć się aseptyczna martwica głowy kości udowej;
- sporadycznie pojawia się choroba nosa collie (uczulenie na słońce);
- dermatomyositis wywołująca zmiany skórne i nieodwracalne wyłysienie oraz destabilizująca pracę licznych narządów wewnętrznych;
- zmiany zwyrodnieniowe stawów i kręgosłupa;
- niezwykle rzadko występuje epilepsja i choroby serca.
Co ciekawe, owczarek szetlandzki jest wrażliwy na działanie pewnych leków czy środków zwalczających pasożyty. Dlatego powrót do zdrowia może okazać się dłuższy i trudniejszy. Warto również wiedzieć, że sheltie ma skłonności do tycia, dlatego nie należy mu podawać karmy o wysokiej zawartości tłuszczu i białka. Wszelkie suplementy należy dostosować do wieku psa i najlepiej skonsultować je ze specjalistą.
Aby nasz pupil miał piękną i błyszczącą sierść, należy o nią prawidłowo dbać. Już nawet szczeniaki należy regularnie wyczesywać i zwracać uwagę na powstające kołtuny. Gdy już je zauważymy, nie należy ich wycinać, tylko rozdzielić palcami i wyczesać. Kołtuny najczęściej pojawiają się w okolicach uszu, pachwin, ogona i portek. Dorosłego psa czeszemy raz na tydzień lub dwa tygodnie. Używamy szczotek z metalowymi drucikami, pudlówek i szczotek z włosia, które nadają puszystość. Owczarek szetlandzki nie potrzebuje częstego kąpania. Struktura włosa sprawia, że dość łatwo sam się pozbywa błota czy kurzu.
Ciekawostki
- Długość życia: 12–15 lat.
- Koszt szczeniaka z rodowodem waha się pomiędzy 4500 a 6000 zł.
- W wielu krajach europejskich sheltie jest dość rzadką rasą. Większe grono miłośników ma on w Ameryce i tak znajdziemy najwięcej hodowli tej rasy.
- Właściwa struktura szaty sheltie kształtuje się dopiero około trzeciego roku życia zwierzęcia.
- Owczarek szetlandzki źle znosi podniesiony głos, krzyki czy inne przejawy agresji. Mogą one doprowadzić do lęku czy zamknięcia się naszego pupila.
- Dobrze wyszkolony sheltie idealnie sprawdzi się jako pies ratowniczy czy terapeutyczny. Z pewnością przyniesie on radość i wywoła uśmiech na twarzy na pacjentach w szpitalach czy domach pomocy.
- Psy tej rasy dobrze znoszą zimę i lubią śnieg. Warto więc wykorzystać biały puch podczas zabaw na świeżym powietrzu.
