Szpic fiński za sprawą wydłużonego pyszczka i rudej sierści przypomina rezolutnego liska. To najmniejsza rasa psów wyhodowana w Finlandii! Opiekunowie kochają je za pozytywne usposobienie oraz niespożytą energię. Co ciekawe, szpice należą do psów wyjątkowo szczekliwych. Dla kogo pies tej rasy stanie się idealnym towarzyszem? Jak dbać o szpica? Podpowiadamy!
Krótki opis rasy
Szpic fiński to znany z eleganckiego wyglądu oraz żywego temperamentu średniej wielkości pies pochodzący z Finlandii. Jest energiczny, inteligentny i lojalny, dlatego doskonale sprawdza się jako towarzysz rodziny. Ma silny instynkt łowiecki. Potrzebuje regularnej aktywności fizycznej oraz intelektualnej, a także starannej pielęgnacji sierści. Często nazywa się go „psem narodowym” Finlandii. Co ważne, psy tej rasy wyróżnia głośny, ostry i przenikliwy szczek.
Historia rasy
Psy w tym typie od długiego czasu występują we wschodniej części Półwyspu Skandynawskiego. Istnieje podejrzenie, że to jedna z pochodzących od wilka ras pierwotnych, która dostosowała się do panujących w sosnowych lasach Skandynawii warunków. Choć można usłyszeć głosy, według których rasa pojawiła się wraz z plemionami ugrofińskimi, które skolonizowały półwysep. Część kynologów z kolei zgadza się z teorią Ivana Svedrupa twierdzącego, że przodkiem szpica fińskiego jest półdziki pies, który przybył do Skandynawii ze starożytnych Indii.
W latach 90. XIX wieku rozpoczęto systematyzację rasy. Wówczas to fiński leśnik Hugo Richard Sandberg po raz pierwszy opublikował opis rasy ze wskazówkami dotyczącymi polowania z udziałem szpiców fińskich. W 1892 r. rozpoczęto rejestrację szpiców. Warto podkreślić, że na współczesny wygląd rasy znacząco wpłynęły działania Huga Roosa, który w ciągu 30 lat zebrał kilkanaście psów najpełniej prezentujących wzorzec rasy.
Z czasem rasa zaczęła rozprzestrzeniać się poza granicami Finlandii. Najpierw zawitała w Anglii, gdzie zyskała wielu zwolenników. Dziś szpic fiński cieszy się popularnością na całym świecie, przy czym lwia (a może lepiej – wilcza?) część jego populacji pochodzi właśnie z Wielkiej Brytanii. Gdzie można spotkać go najczęściej? Zdecydowanie w Finlandii, Szwecji, Norwegii, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie oraz Francji. Przeważnie traktuje się go jako psa towarzyszącego.
Wygląd i cechy charakterystyczne szpica fińskiego
Szpic fiński to nieduży pies o zawadiackim wyglądzie. Wzrok natychmiast przykuwa ruda (kolor waha się od jasnozłotego po głęboko czerwony) gęsta sierść z prostym, szorstkim włosem. Jest dwuwarstwowa, a podszerstek miękki i gęsty, dlatego świetnie chroni przed zimnem. Głowa szpica jest okrągła z wyraźnym przejściem od czoła do kufy. Małe, spiczaste, stojące uszy nadają psu czujny wygląd. Samiec mierzy od 44 do 50 cm w kłębie, a waży od 14 do 20 kg. Natomiast wysokość suczki w kłębie wynosi od 39 do 45 cm, a waga od 11 do 17 kg. Szpic fiński cieszy oko proporcjonalną, dobrze umięśnioną sylwetką.
Charakterystyczny dla szpiców, zakręcony nad grzbietem ogon pokrywa gęste futro. Psy tej rasy mają bystre, inteligentne spojrzenie. Oczy o migdałowym kształcie są średniej wielkości i mają zwykle ciemny kolor. Wygląd szpica fińskiego to połączenie elegancji z dziką urodą, typową dla północnych ras.
Pielęgnacja psa
Gęsta dwuwarstwowa sierść wymaga regularnego czesania, przynajmniej raz w tygodniu, aby pozbyć się martwego podszerstka i zapobiec powstawaniu kołtunów. W okresach linienia, przypadającego dwa razy do roku, konieczne jest częstsze, nawet codziennie, szczotkowanie. Pozwala to utrzymać sierść w dobrym stanie i ograniczyć jej ilość w domu. Szpic fiński nie wymaga częstych kąpieli – wystarczy mycie co kilka miesięcy lub w razie potrzeby, gdy mocno się zabrudzi.
Charakter i usposobienie szpica fińskiego
To pies o wielkim sercu. Kocha kontakt z człowiekiem, a wobec swojej rodziny jest bardzo lojalny. Osobom, które polubi, bez oporów okazuje uczucia, domagając się pieszczot oraz częstego kontaktu. Głaskanie i drapanie za uchem to dla niego wielka przyjemność! Co więcej, bardzo lubi dzieci. Chętnie oddaje się z nimi szalonym zabawom, ale pod warunkiem, że zapewnią mu możliwość wycofania się w dowolnym momencie. Jednocześnie szpic fiński pozostaje nieufny wobec obcych. Wykazuje dużą czujność, dlatego musi minąć trochę czasu, zanim przyzwyczai się do nowej osoby. Mimo tego nie wykazuje zachowań agresywnych – rzadko przechodzi do działania. Kiedy jest niepewny i czuje zbliżające się zagrożenie, zamiast atakować, warczy i głośno szczeka.
Zastanawiasz się, jak wyglądają relacje szpica z innymi psami? Trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi, bo zdarzają się zwierzęta, które lubią kontakt z innymi psami i są wobec nich bardzo przyjazne. Zdarzają się też osobniki, które za tym nie przepadają – mogą nawet zachowywać się w stosunku do nich agresywnie. Na szczęście w większości przypadków relacje z innymi zwierzętami są poprawne. Szpic fiński może żyć w jednym domu z kotem czy królikiem, jeśli zostanie do nich przyzwyczajony.
Potrzeby szpica fińskiego
To zdecydowanie pies, który najszczęśliwszy będzie blisko natury. Potrzebuje on codziennych, długich spacerów. Przy czym zwyczajne wyjścia nie zaspokoją jego potrzeb – w ich trakcie należy zapewnić mu zróżnicowaną zabawę, uwzględniającą różnorodne aktywności zakładające łapanie i odzyskiwanie przedmiotów, a także śledzenie oraz tropienie. Urozmaicaj zabawy, inaczej pupil szybko się znudzi. Co ważne, zabawa wyłącznie w domu nie wystarczy – aktywność na zewnątrz jest niezbędna. Wystarczająca ilość ruchu idąca w parze ze stymulacją intelektualną sprawi, że zwierzę będzie spokojne i zrównoważone.
Na co uważać podczas spacerów? W parku lub na łące nie spuszczaj go ze smyczy, ponieważ z powodu silnego instynktu łowcy może zacząć gonić zająca lub inne niewielkie zwierzę. Ponadto szpic fiński znakomicie znosi chłód dzięki pokrywie dostosowanej do życia w surowych warunkach. Może więc długo przebywać na zewnątrz – kocha taki sposób spędzania czasu. Z kolei latem upewnij się, że zawsze może schronić się w cieniu i ma dostęp do wody.
Umiejętności szpica fińskiego
Szpic jest psem myśliwskim, nic więc dziwnego, że wyróżnia go bardzo dobry węch oraz słuch. Potrafi szybko reagować i działać. Ma rozwinięty instynkt łowiecki, a ponadto może świetnie współpracować z myśliwym. Jednocześnie wykazuje dużą wytrzymałość – wytrwale dąży do celu.
Szkolenie
Szpica fińskiego wyróżnia duża niezależność oraz samodzielność. Nie będzie ślepo posłuszny właścicielowi! Warto więc zapisać go na konsultację z behawiorystą, a przy tym poświęcać mu sporo czasu podczas treningów.
Zdrowie psa
Omawianą rasę cechuje dobre zdrowie. Szpice fińskie rzadko chorują, jednak istnieje kilka schorzeń, z którymi mogą się zmagać – przemijająca hipogammaglobulinemia, trombopatia szpiców i pęcherzyca liściasta. Jeśli zastanawiasz się nad zakupem psa tej rasy, z pewnością ucieszy Cię fakt, że jest ona długowieczna. Szpice dożywają do 14-15 lat.
Dla kogo to pies idealny?
Na pewno dla osoby, która poświęci mu sporo czasu. Pies (zwłaszcza w mieście) potrzebuje długich spacerów. To wspaniały przyjaciel dla aktywnej rodziny. Uwzględnij jednak, że szpice reagują głośnym, przenikliwym szczekaniem na każdą niepokojącą je rzecz i zjawisko, co może przeszkadzać Twoim sąsiadom. Co prawda odpowiedni trening pozwala ograniczyć szczekanie, należy mieć ten czynnik na uwadze.
